Балюча, калі цябе несправядліва ў нечым абвінавацяць. Калі асудзяць за тое, у чым ты не вінаваты. Раніцай чуючы Евангелле, менавіта пра падобнае асуджэнне і рэакцыю на яго, я глядзеў на гэта інакш. Сапраўды, калі ты адчуеш на сабе падобнае асуджэнне, перажывеш гэты боль і прабачыш, ужо інакш глядзіш на такія абставіны. Езус кажа, што кожны, хто гневаецца на свайго брата, падпадае пад суд. Так няпроста бывае не гневацца, прабачыць і быць зноў адкрытым на таго, хто прычыніў табе боль. Але як гэта радасна адчуваць, што ты ўмееш прабачаць, дараваць крыўду, не помсціць, стаяць перад алтаром і мець свядомасць, што не трымаеш у сэрцы крыўды.

«Хто скажа свайму брату «бязбожнік», падпадае пад геену вогненную» - ніхто не ведае, што адбываецца ў сэрцы іншага чалавека, не ведае якія яго адносіны з Богам. А падобная кара за спробу асудзіць твае з Ім адносіны – гэта сапраўды справядліва.

Добрага і радаснага настрою ўсім:)

Сёння будзе добры дзень!))