Дэклараваная 100% -ая ўпэўненасць, што ёсць ці будзе так, а не інакш – апасная пастка.

Вось цяпер я зразумеў, вось цяпер я ведаю, вось цяпер я веру... Варта быць асцярожным кажучы падобнае, бо можа здарыцца , што праз некаторы час, сам будзеш са смуткам смяяцца над такою сваёю ўпэўненасцю.

«Каб вы мелі ўва Мне супакой» (Ян 16,33)

Ведаеш, супакой мае не той, хто з упэўненасцю «ведае», але той, хто ўмее шчыра давяраць, хто верыць, што той, каму ён давярае, будзе верным. Зразумела, што гэты давер – вельмі няпростая справа, бо сумневы, часам страх, абаснаваны горкім вопытам мінулых здрад, але гэта ж пытанне каму ты давяраеш. Будзь уважлівым з гэтым, глядзі на паставу, не на словы.