Быць самакрытычным – праяўленне пашаны да Бога і да сябе. Мы атрымалі сваё жыццё як дар. Прыгожы Божы дар. Але таксама як і заданне. Заданне прыняць яго і заданне прынесці як мага лепшы плён, хай яго будзе нават не шмат, але якасць яго павінна быць добрай. Пазнаць добра сябе – гэта таксама азначае адкрыць шлях да Бога. Бо кожны мае свой, толькі свой, шлях па якім ён крочыць па жыцці, крочыць да галоўнай яго мэты. І гэты шлях мы адкрываем менавіта праз шчырае пазнанне сябе. Не толькі сваіх добрых рыс, але таксама, а можа нават і перад усім, сваіх зраненняў, клопатаў, слабасці, унутранай пустэчы. Праз пазнанне, самакрытычнае і шчырае, сябе, мы знаходзім свой шлях да галоўнай мэты. Будзь мужным вырушыць у гэты шлях! Будзе неверагодна:)

а часам вельмі нечакана...