Ці ёсць мяжа чалавечай жорсткасці? Калі маладая, сімпатычная жанчына на ўвесь свет хваліцца тым, што забіла сваё дзіця. З выклікам сцвярджаючы што не мае ніякага жалю, сумневу, не лічыць што здзейсніла злы ўчынак, але наадварот, называе яго чымсці добрым. Хтосьці можа сказаць: «А, ну дык яна ж сатаністка!», але ці гэта апраўдвае забойства дзіця? Зазірні ў статыстыкі абортаў той жа ўсё ж хрысціянскай Беларусі, а ўбачыўшы рэакцыю «пабожнай» бабулі ці матулі калі яна даведаецца што яе маладая незамужняя (а нават і замужняя) дачка ці ўнучка зацяжарыла, напэўна згоршышся яшчэ больш. Колькі жорсткасці, а яшчэ горш тое, што ўсім большасці людзей усё роўна на гэта.

Гэтага так шмат навокал... Але варта не губляць надзеі, маліцца за гэты свет і, як вучыць Езус, быць той соллю і светам супраць яго прэснай цемры.