Пра пакорных людзей

Што азначае быць пакорным? Гэта умець шчыра глядзець на сябе і іншага чалавека, а таксама ўсведамляць і адпаведна ўспрымаць сваю ролю ў свеце.

Ведаць свае слабасці і не баяцца іх, не хавацца і не ўцякаць, але працаваць, спакойна, метадычна і, што вельмі істотна, не самотна. Разумець што ёсць шмат рэчаў якіх ты не ўмееш, не зможаш, што не атрымаецца змяніць увесь свет. Бачыць сваю недасканаласць і бяссілле і прыняць гэта, не хлусіць сабе што я такі моцны і непадатлівы, але ўспрымаць сябе шчыра.

Гэта азначае любіць іншага чалавека. Бачыць і ведаць яго недахопы і заставацца побач. Не асуджаць і не прыніжаць, не прыпамінаць стала пра памылкі, але дапамагаць і падтрымліваць яго ў ягоных асабістых змаганнях.

Кожны з нас абдараваны шматлікімі талентамі, кожны мае сваё пакліканне, свой асабісты і выключны шлях праз жыццё. Для кагосьці гэта будзе азначаць шмат актыўнасці, падарожжаў, спатканняў, іншы пражыве спакойнае і ціхае жыццё. Цябе могуць не разумець чаму ты крочыш менавіта так і такім спосабам, але калі ты шчыра разважыўшы зразумеў што гэта тваё пакліканне і тваё месца ў жыцці, то ці не варта крочыць за гэтым? Перажываць радасць і прыносіць добры плён? А менавіта гэтыя радасць і якасць плёну сведчаць ці ты сапраўды жывеш паводле паклікання. Не істотна ці ты робіш вялікія рэчы ў маштабах сусвету, ці можа невялікія нават у жыцці аднаго чалавека, істотна што кажа табе тваё сэрца на пытанне аб вартасці цябе, твайго жыцця.

Менавіта пакорныя людзі жывуць у блізкіх і добрых адносінах з Богам, сабою і асяроддзем. Менавіта такія людзі ведаюць што такое радасць, яны ведаюць вартасць кожнай хвіліны і падзеі, яны умеюць захапляцца сонцам і зорамі, яны умеюць проста жыць, сапраўды жыць. А ці не гэта істотна?