понедельник, 29 февраля 2016 г.



Мала хто любіць чуць праўду прадстаўленую проста ў вочы. Праўду аб вартасці паводзін і праўду аб вартасці перакананняў. Нават калі гэтую праўду выкажуць з павагай і клопатам, усё роўна не шмат знойдзецца тых, хто спачатку разважыць, зробіць высновы і толькі потым пракаментуе тваё меркаванне. Дзіўна што ёсць столькі змагароў за праўду, але так мала тых, хто адважваецца жыць у праўдзе, стала пра яе прыпамінаць сабе, бо насамрэч хутка забываецца, вяртацца да яе і дастасоўвацца да яе, а не яе да сябе.


P. S.: чамусьці калі спатыкаеш шчырасць і праўдзівую самакрытычнасць вельмі здзіўляешся. Але ў той жа час здзіўляешся калі бачыш недавер у адказ на сваю шчырасць і адкрытасць.

Комментариев нет:

Отправить комментарий