Як жа прыгожа жыць! Проста жыць. Радавацца і сумаваць. Узмываць як птушка ў неба і каменем падаць уніз. Дзякаваць за тое, што маеш і за тое, што цябе мінула, пагражала, але прайшло побач. Расчароўвацца і зноў знаходзіць надзею. Спаўняць мары і знаходзіць і разважаць над новымі. Знаходзіць сябра і зноў заставацца самотным. Быць сабою, быць шчырым. Быць тым, з кім можна проста глядзець на зоркі, не больш, але і не менш. Захапляцца захадам сонца і світаннем, дажджом і спякотай, бурай і ціхім вецярком. Хутка прачытаць добрую кнігу а потым сумаваць па ёй і з нецярпеннем шукаць новую. Атрымаць падарунак і зрабіць падарунак. Сказаць і пачуць словы падзякі. Падтрымліваць і атрымліваць падтрымку. Бачыць перспектыву і сэнс і ламаць галаву, асабліва калі трэбы было б ужо і спаць.

Так прыгожа проста жыць! Быць радасным і добрым і дзяліцца гэтым...:)